راهنمای شناخت امام و حجت الهی
یکی از مقدمات شناخت امام یابهتر بگیم شناخت امام درباور امامیه
چطور امام را بشناسیم از غیر امام
روایات اما تاکید براین مطلب داشته اند
تا جای که وقتی به سراغ تفسیر این آیه شریفه می ایم(سوره توبه آیه 122)
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ
وقتی تفسیرش رو می خوانیم میبینیم که
از امام صادق عليه السلام پرسيدند: اگر براى امام حادثهاى اتفاق افتاد، تكليف مردم چيست؟ امام اين آيه را تلاوت فرمود كه از هر شهر و طايفهاى بايد براى شناخت امام حركت كنند.
(تفسیر نور الثقلین ج3ص523)
مقصود این است که بعضی از مومنین لِيَنْفِرُوا یعنی هجرت بکنند برای
طلب علم و برگردند که امام را به مردم معرفی کنند
یعنی انچه خدا واجب کرده برهمه مومنین که یه مجموعه برن وتحقیق کنند
وخبر رابرای مردم بیارن
شیوه شناخت امام،چرا ما اهمیت رو نسبت به امامت داریم
اهمیت ازاین جاست که اگر انسان معتقد به امامی بشود که این امام ازسوی خداوند تبارک وتعالی منصوب نشده باشد هیچ عملی ازاومورد قبول نیست
واعمال او کاملا باطل است
این خیلی مهم یعنی اینکه اگه شما اشتباهی دنبال شخصی برویدکه واقعاامام نیست خوب کل دینت رو از دست دادی
واگه برعکس دنبال امامی بروی که این امام ازسوی خدا نصب شده قطعا شما بهشتی هستی وراه راست را پیدا کردید
روایاتی رو دراین باب خدمت شما عرض میکنم
این بابی که درثواب الاعمال شیخ صدوق ره نقل شده وهم درکتاب کافی وکتابهای حدیثی دیگر ذکر شده
عقاب من أطاع إماما جائرا ليس من الله عز و جل
حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ قَالَ حَدَّثَنِي عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ حَبِيبٍ السِّجِسْتَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ [لَأُعَذِّبَنَّ إن كانت [زائدتان كُلَّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ أَطَاعَتْ إِمَاماً جَائِراً لَيْسَ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً فلأعفون [وَ لَأَعْفُوَنَّ عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ أَطَاعَتْ إِمَاماً هَادِياً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً
نام کتاب : ثواب الأعمال و عقاب الأعمال نویسنده : الشيخ الصدوق جلد : 1 صفحه : 206
امام باقر علیه السلام میفرمایند:خداوند قسم یاد کرده،عذاب میکنم هرگروهی از مسلمان ها که معتقد به امامت کسی بشوند که از سوی خدا منصوب نشده است حتی اگر اعمال و رفتار این ها خوب باشد
وان کان رعیه فی اعمالها برة تقیه
یعنی اگه نماز وروزه وهمه اعمالشون درست باشد ولی چون اعتقاد به امامی پیدا کردن که این امام ازسوی خدا منصوب نشده هیچ عملی ازانها مورد قبول نیست
[وَ لَأَعْفُوَنَّ عَنْ كُلِّ رَعِيَّةٍ فِي الْإِسْلَامِ أَطَاعَتْ إِمَاماً هَادِياً مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ إِنْ كَانَتِ الرَّعِيَّةُ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً
میگه برعکسش هم هست
اگه معتقد به امامت امامی که از سوی خدا منصوب شده است من گناه آنها رو می بخشم
روایات دراین باب زیاد ،روایت دیگری رو هم نقل کنم
عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ جُمْهُورٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ
إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ لَيْسَ مِنَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا بَرَّةً تَقِيَّةً وَ إِنَّ اللَّهَ لَيَسْتَحْيِي أَنْ يُعَذِّبَ أُمَّةً دَانَتْ بِإِمَامٍ مِنَ اللَّهِ وَ إِنْ كَانَتْ فِي أَعْمَالِهَا ظَالِمَةً مُسِيئَةً.
على بن محمد، از ابن جمهور، از پدرش، از صفوان، از ابن مسكان، از عبداللَّه بن سنان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت فرمود: «به درستى كه خداى عزّوجلّ شرم نمىكند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مىكنند به امامى كه از جانب خدا نيست؛ هر چند كه در اعمال خويش نيكوكار و پاكيزه باشند. و به درستى كه خدا شرم مىكند كه عذاب كند گروهى را كه ديندارى و اعتقاد مىكنند به امامى كه از جانب خدا باشد؛ هر چند كه در اعمال خويش ستمكار و بدكردار باشند
سوره مبارکه الروم آیه ۱۰
ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساءُوا السّوأىٰ أَن كَذَّبوا بِآياتِ اللَّهِ وَكانوا بِها يَستَهزِئونَ﴿۱۰﴾
سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند!
خوب به این احادیث اکتفا می کنم لذا این اهمیت بحث رابرای ما بیان کرد که ما باید بشناسیم کی امام حق است وکی امام باطل
چون افرادی مدعی شده اند که امام هستند یا ادعا کردن خود امام زمان اند
حالا اینها دروغگو اند وواضح ولی اگر امام زمان امد ماچطور تشخیص بدیم واقعا امام زمان هستند شاید یا دجال نیستند چطور باید تشخیص بدیم باید دستورات اهل بیت را مد نظر قراربدم
که بفهمم امام کیه
یعنی مشکل اصلی ما دراین زمان عدم شناخت صفات امام زمان است
والا چراباید یه جوان شیعی معتقد به امامت شخصی بشود که قران بلد نیست بخواند یا معتقد به امامت شخصی باشد که ابتدائیات علوم رو بدنیست
جوان شیعی باید معتقد به امامت چنین شخصی بشود و حاضر جان ومال و ناموس خودشو فدای اون کنه
دلیل چیه؟
چون این روایات رو نخونده
دلیلش این که فکر میکنه امام خیلی مقدس باشه مثل مرجع تقلید حالا یه درجه بالاتر و برتر درحالی که امام این طورنیست
گاهی اوقات متاسفانه بعضی از ماها اعتقادمون از احمدبن حنبل هم کمتر
وقد روي عن أحمد بن حنبل غير ذلك بخصوص الإمام علي، قال عبد الله: قلت لأبي (أحمد بن حنبل) ما تقول في التفضيل ؟ قال في الخلافة:
أبو بكر وعمر وعثمان، فقلت: فعلي ؟ قال: يا بني علي بن أبي طالب من أهل البيت لا يقاس بهم أحد (مناقب أحمد لابن الجوزي، ص 163).
عبدالله ازپدرش سوال میکنه اقا افضل افراد بعد پیامبر کیه ؟
گفت ابوبکر وبعد عمر عثمان پسرش گفت پس علی ؟
گفت علی من اهل بیت الذی لا یقاس بهم احد👈این اعتقاد احمد بن حنبل
اون وقت جوان شیعه ای بیاد امیرالمومنین با ابوبکر و… مقایسه کنه
- این نشانه چیه؟
فرم در حال بارگذاری ...